2. O Papa Xoán Paulo II, nunha sala de audiencias do Vaticano, recibe a unha de las más altas autoridades relixiosas do xudaísmo, Meir Lau, o gran Rabino do Estado de Israel. A formal entrevista lévase a cabo nun ambiente fraternal que da pé ao relato anecdótico.
3. O rabino xudeu relata ao Sumo Pontífice un feito acaecido hai moitas décadas nunha vila do norte de Europa.
4. Cóntalle que, terminada a Segunda Guerra Mundial, unha muller católica dirixiuse ao párroco desa vila para facerlle unha consulta. Ela e o seu home tiñan ao seu coidado, desde o inicio da guerra, un pequeno neno xudeu que lle encomendaran os seus pais pouco antes de ser enviados a un campo de concentración.
5. Os pais do neno, desaparecidos no tráxico inferno da masacre nazi, previran para el un futuro nas terras de Israel, soñaban con isto. A muller encontrábase ante un dilema e pedía ao sacerdote católico un consello. Desexaba facer realidade os soños dos pais do neno e, ao mesmo tempo, ansiaba quedar con ele e bautizalo.
6. O párroco deulle unha pronta e comprensiva resposta: - O teu deber é respectar a vontade dos pais.
7. O neno xudeo foi enviado ao daquela nacente Estado de Israel, onde se criou e educou
8. A anécdota resulta moi interesante para Karol Wojtyla, pero pasa a ser realmente conmovedora cando o gran Rabino engade:
